Toen wij uit Rotterdam vertrokken...

De kop is eraf, we zijn weg uit Rotterdam. Eigenlijk was het de bedoeling dat we pas zondag uit de Veerhaven zouden vertrekken, maar havenmeester Bertus van den Broek liet ons weten dat dat niet zou lukken. Er wordt daar de komende paar dagen een hele vloot grote klassieke schepen verwacht, waar de Anna Koosje zich natuurlijk prima bij zou thuis voelen. Alleen komt het zo vol te liggen dat we er zondag met geen mogelijkheid uit zouden kunnen.

1670

2011

Zo liggen we nu dus in de stadshaven van Wijk bij Duurstede, pal onder de molen van Ruijsdael, die helemaal niet de huidige molen van Wijk is maar een vroeg voorbeeld van stadspromotie. Eigenlijk is dit veel te oostelijk voor de planning, en een beetje te vroeg voor de technische stand van zaken. We verwachten onze Rijnloods Jan Vlietstra pas op 5 april in Nijmegen, en Ton den Breejen, onze onvolprezen elektroinstallateur, moet nog een paar draadjes aan elkaar knopen maar kan dat alleen maandag in Dordrecht komen doen. Zondag komen Jeanne en enkele van onze kinderen aan boord, tot en met woensdag want dan is mijn verjaardag. We gaan dus zondag vrolijk terug naar het Westen, naar de Dordtse Wolwevershaven, en vervolgens waarschijnlijk door via Woudrichem, de Betuwe en dan het Maas-Waalkanaal in.


Met Jan Vlietstra hebben we overigens een paar dagen geleden kennis gemaakt. Het was onmiddellijk een ontmoeting die ons raakte. Jan, net 65 geworden, heeft zijn hele leven in de binnenvaart doorgebracht en juist vorige week! zijn schip verkocht. Na 53 jaar heeft hij nu, zo hij zegt, een huis op het land, met een dak erop, en een tuin. Dat laatste heeft hij snel opgelost door er een flinke partij tegels in te leggen. Maar de rest moet nog heel erg wennen. Hij ziet er eigenlijk wel naar uit om met ons het traject te varen dat hij honderden keren heeft afgelegd, maar nu zonder stress van hoe laat kom ik aan, hoe kom ik aan mijn volgende lading en wat brengt het op. Hij heeft altijd op de oever wel steden en dorpen gezien die er vanaf het water leuk uitzagen, maar tijd om er eens te gaan kijken was er zelden. Nu, met ons, wel.

Gisteren in Rotterdam kregen we nog bezoek. Volluk, klonk het buiten. Dat zal havenmeester Bertus zijn, dachten we, maar die was het niet. Het waren twee mannen van scheepswerf Bocxe, die de afgelopen maanden Anna Koosje met veel liefde en vakmanschap aan allerlei technische voorzieningen hebben geholpen. Onder andere een giek aan de mast, waarmee we een rubberboot snel in het water kunnen laten zakken. Alleen, als de mast gestreken moet worden voor een lage brug of zo, hebben we geen mik waar zowel mast als giek in passen. Die hebben ze nog even snel gemaakt, en die kwamen ze ons brengen. Als vaar-wel. Dus dank, firma Bocxe, een expeditie van een beetje niveau heeft ten minste één sponsor, en u bent onze eerste!