Liggeld

Een van onze zorgen vòòr ons vertrek was, of het zou lukken goede ligplaatsen te vinden. We zijn immers te groot voor jachthavens, zeker in het binnenland waar met kleine rivierjachtjes de norm zijn, maar beroepsvaart zijn we ook niet. Dat wordt ons in Nederland regelmatig ingepeperd wanneer we willen gaan liggen aan een aanlegplaats voor "grote schepen". Bijvoorbeeld in het Merwedekanaal ten noorden van de Concordiabrug in Gorinchem. Dat is alleen voor beroepsvaart - maar waar moeten wij met onze 30 meter terecht?


Onze zorgen zijn tot nu toe totaal ongegrond geweest. Sterker, we hebben het nog nooit zo goed gehad. We zijn nu bijna vijf weken onderweg en hebben in totaal 140 euro liggeld betaald. Eén keer veertig euro in Keulen, waar we aan de brandstofsteiger van een jachthaven hebben gelegen omdat we sowieso diesel moesten tanken en een nieuwe Fahrgast aan boord wilden verwelkomen; en twee keer 50 euro in Worms, waar we op de heen- en terugweg mochten liggen aan de vacante steiger van een passagiersboot die pas vanaf juni zou varen. Alle andere gelegenheden hebben we genoten van gastvrije gemeenten, havenmeesters en sluiswachters. 
Zoals nu ook. We liggen in Schweinfurt. 
- Weet u niet een geschikte plek voor ons, vroegen wij de sluismeester. 
- Ga maar liggen voorbij de Maxbrücke aan de linkerkant, maar laat wel ruimte vrij voor een schip van 110 meter dat er nog aankomt. 
En inderdaad, we liggen aan een kade bij een bord met een aanlegverbod, maar "Außer mit Genehmigung der Schleuse". En die Genehmigung hebben we.


Gisteren in Kitzingen een vergelijkbaar verhaal. Het werd tijd om met varen op te houden en we zagen een mooie lange kade bij een aantrekkelijke stadsfaçade. Een soort Leerdam maar dan met heuvels in de buurt. Een heel lang stuk "verboden aan te meren behoudens toestemming van de Gemeente Kitzingen", maar daar voorbij een meter of veertig vrije kade. 
De havenmeester komt langs en heet ons welkom. Met een flink aantal woorden Nederlands erbij, want hij is zelf binnenvaartschipper geweest met eindeloos veel reizen naar Nijmegen, Rotterdam en andere havens.
- Wat fijn dat we hier kunnen liggen. Wat zijn wij u schuldig?
- Varen jullie met betalende passagiers?
- Nee, alleen vrienden aan boord.
- Dan zijn jullie bij ons te gast.
De volgende ochtend kwam hij nog even langs om zijn kaartje af te geven. Dat was makkelijk om hem bellen als we op de terugreis in de buurt waren. Dan moesten we wel vragen of er misschien een Weinprobe was "in der ältesten Weinkeller von Deutschland."
Toevallig hadden we juist die ochtend een paar lege flessen om weg te werken.
- Weet u waar we hier die kwijt kunnen?
- Ach, geef maar mee, dan gooi ik ze wel in de glascontainer.


Kitzingen ligt midden in Frankenland, waar ze heel mooie wijnen maken. Ik ben ooit eens op inkoopmissie geweest in Volkach en Sommerach, en dat is hier vlakbij. We hebben ons best gedaan op onze vouwfietsjes wat lokale voorraad aan boord te halen. Er komt vast wel weer een havenmeester die de flessen wil afvoeren.


Nog even over die havengelden, ik heb net even opgezocht wat het zou kosten om met de Anna Koosje op de kop van de haven van Schiermonnikoog te liggen. Dat is ergens tussen de 36 en de 52 euro per nacht, afhankelijk van de vraag of ze bereid zijn ons gelijk te stellen met de bruine chartervloot.