Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Singapore
achter de vestHet zijn strofen uit een gedicht van Jan Engelman, En Rade, die ik op de middelbare school voor het eerst tegenkwam en die in mijn hoofd zijn blijven hangen. Sulina, Braila, wist ik veel? Brest kende ik, dacht ik, dat was een Franse marinehaven in Bretagne.
Pas met het plannen van deze reis zag ik Sulina, Braila en Brest bij elkaar liggen. Sulina is de plaats bij de middelste - officiële - rivierarm van de Donau die de Zwarte Zee in stroomt, Braila ligt een honderd kilometer stroomopwaarts langs dezelfde Donautak, en en Brest ligt niet alleen in Bretagne maar ook in Wit Rusland. Plekken dus in het gebied dat wij vroeger aanduidden als het Nabije Oosten of, met de mysterieuze bijklank van kruisvaarders, sultans en harems, de Levant.
Het gedicht spreekt van weg-willen-zijn en verlangen naar onbekende oorden.
En Rade
<vocalise voor Cavalcanti>Groen is de gong
groen is de watergong
waterwee, watergong
groen is de gong van de zee
Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Singapore
achter de vest
stem die mijn slaap doorzong
waterklok, watertong
koperen long van de ree
Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Senegal
wijd van het nest
hang die mijn ziel doordrong
waterdroom, watersprong
loeiende gong neem mij mee
Sulina, Braïla
Sulina, Brest
Sulina, Zanzibar
buiten is best
groen is de gong
groen is de watergong
waterwee, watergong
groen is de gong van de zee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.